Dag 7: Van Treffléan in Morbihan via La Feuillie in Cotentin (Manche) naar huis.

Van Bretagne naar huis.

We hebben een ganse week schitterend weder gekregen. Maar vanochtend was het weder helemaal veranderd: regen. In de loop van de dag werd het erger. Bij momenten begon het te stortregenen. Het heeft bijna niet opgehouden, alhoewel het regenen verminderde tot een druilregen. We besloten om dan naar huis te vertrekken. Maar we reden nog even langs de chambres d' hôtes te Le Tertre in La Feuillie op het schiereiland Cotentin in La Manche Normandië. Hier hadden we nog voor 1 nacht gereserveerd. Maar we besloten om toch tot daar te rijden om onze annulatie te bevestigen. De eigenares  vroeg een onkostenvergoeding van 15 €, hetgeen we heel billijk vonden.

Route van Trefléan naar huis: 896 km.

Vetrokken in Treffléan om 09:40 uur. Verder om 14:00 uur in La Feuillie. Thuis gekomen om 21:40 en na 896 km.

In totaal hebben we 2595 km gereden op deze 7 dagen.

Dag 6: Menhirs in Carnac-Morbihan.

Menhirs en vele andere stenen in de wereld.

Carnac heeft niet het alleen monopolie van geheimzinnige stenen in de wereld. Zo heeft men in Laos de vallei der kruiken, Groot-Brittanië met Stonehenge en Frankrijk de menhirs rond Carnac. We hebben vandaag, de mégalithes van Kerlescan opgezocht. Deze liggen dicht in de buurt van de andere sites rond Carnac. We rijden ook nog tot de Alignements de Kermario.

Site van Kermario.

Een buitensporige architectuur.

Duizenden monolieten die 6000 jaar geleden in deze streek werden opgesteld, vormen al sinds de prehistorie een van de 's werelds spectaculaire megalithische verzamelingen. Volksgeloven verbinden de oorsprong van de megalieten aan het onzichtbare, wonderbaarlijke en heilige.

In totaal resten er nu nog ongeveer 2600 van de oorspronkelijke naar schatting 11.000 stenen. Aangenomen wordt dat veel van deze monumenten waren gekoppeld aan rituelen rond de zon en de maan. Het waren zo goed als zeker ook een soort kalenders. De Kelten die rond 400 v. C. in dit deel van Europa arriveerden, maakten gebruik van deze monumenten voor hun religieuze ceremoniën.

Table des Marchands in Locmariaquer.

Deze kustplaats heeft ook enkele van de indrukwekkendste megalithische monumenten van Bretagne. Net buiten de stad staat de 'Table des Marchands'. Het is een neolithisch ganggraf uit 3700 v. C. 

Grand Menhir Brisè.

GrandMenhir Brisè.

Verder heeft men hier de 'Grand Menhir Brisé. Deze is 20 meter lang en weegt 350 ton. Hij is in 4 verschillende stukken gebroken, maar is de grootste bekende menhir in de westerse wereld. Er zijn allerlei speculaties hoe men deze rechtop heeft kunnen trekken. Eveneens is de val ook het onderwerp van gissingen. Is de val van deze grote gedenksteen toeval of opzet? De wetenschappelijke gemeenschap is het er nog niet over eens.

Grand Menhir Brisè.

Table des Marchands.

In werkelijkheid is het een collectief graf, versierd met petrogliefen. Het vormt één geheel met een grafheuvel, en is eigenlijk een grafmonument. Dit geheel werd rond 3900 v. Chr. gebouwd en gebruikt tot rond 2000 v. Chr.

Table des Marchands

Table des Marchands

Zeezicht aan Locmariaquer.

De lokale bevolking is actief bezig met het zoeken en oogsten van mosselen en ander 'fruits de mer' in het dorpje.

Strand te Locmariaquer.

Aan de zeekant zijn er enkele bars waar we nog iets kunnen drinken.

Table d'hôtes.

De patron heeft zijn kookkunsten uitgewerkt in uitstekende schotels

Aperitief

Om te beginnen een aperitif: pommeau. Gemaakt op basis van appelen en een alcoholgehalte van 17%.

Entrée: 

Déclinaison de crudités assaisonné différent. 

Accompagné avec crevettes flambé au ricard, deglasé au vinaigre de riz.

Plat:

Cuise de canard à l'orange accompagné d'onion rouge de Roscof rôti.

Dessert: 

Appeltaart op een basis van compote

Koffie

Wijn.

Dit alles voor 30 €. + de 1/2 bouteille de vin.

Waarschijnlijk staan er enkele taalfouten in, maar voor mij is het duidelijk: lekker.

Parcours van deze dag: 80 km.

Dag 5: Van de Finistère naar Morbihan

Van Plozevet in Finistère naar Treffléan in Morbihan.

We verplaatsen ons naar de volgende locatie: de 'Manoir de Menglieu' in Treffléan. Deze plaats ligt ten noorden van Vannes. Na het betalen van ons verblijf, in cash, want creditcards werken niet op de 'Le Vent Solaire', rijden we via landelijke wegentjes richting onze volgende bestemming. Kan men spreken van rijden in Frankrijk? Frankrijk heeft de zone 30 km/hr ingevoerd op alle plaatsen waar er een huis zou kunnen staan. Sneller rijden is in feite een aanslag op je wagen. De 'sleeping policemen' zorgen dat men bijna stapvoets over de snelheid begrenzende obstakels moet rijden.

Quiberon.

Als eerste bestemming hadden we Quiberon ingesteld. Maar dat was buiten de vakantieperiode gerekend. Dit is een zeer populaire badplaats in de Morbihan. Het ligt op de punt van het gelijknamige schiereiland en is een drukbezochte badplaats. Dit vanwege het mooie zandstrand en vanwege zijn ligging in de nabijheid van de pittoreske Côte Sauvage. Er stond een kilometerlange file aan te schuiven. Vermits we geen intentie hadden om te zwemmen zijn we niet verder gereden en terug gedraaid. Volgens de gastheer in Treffléan was dit een uiterst slimme beslissing. Iedereen rijdt naar deze plaats, en 's avonds rijdt men terug. Er is slechts 1 baan die kan gebruikt worden. Dus kilometerslange files.

Carnac en de megalieten.

Met meer dan 2000 uren zonneschijn per jaar ligt Carnac aan de meest zonnige kust van Bretagne.

Onze volgende bestemming waren de megalieten van Carnac. Door de aanwezigheid van een zeer groot aantal megalieten in de omgeving is Carnac het symbool geworden van prehistorisch Bretagne. Dit zoals Stonehenge dat is voor Groot-Brittannië, is Carnac hier het symbool ervan.

Allignements du Ménec.

De meest bekende en dus ook de meest bezochte zijn de menhirs van de Ménec, het dichtste bij Carnac gelegen. Het was weeral zoeken voor een parkeerplaats. Met een beetje geduld lukt alles wel.

Allignements du Ménec.

Maar liefst 3000 menhirs staan hier in rijen van ongeveer 1 km. Dit is een van de meest opmerkelijke concentraties rechtop staande stenen in de wereld. De meest indrukwekkende rijen zijn die van Menec. Er zijn er ook in Kerlescan, maar daar was geen goede parkeerplaats.

Allignements du Ménec.

Alligments de Ménec.

Logies.

Logies voor 2 nachten in chambre d'hôtes: 'Manoir de Menglieu' te Treffléan in het departement Morbihan.

Onze logeerplaaats: Manoir de Menglieu te Trefflèan.

Manoir de Menglieu te Trefflèan.

Hier logeren we 2 dagen.

Onze logiesplaats voor 2 nachten: Manoir de Menglieu in Treffléan, ten noorden van Vannes.

Table d'hôte.

Zoals steeds, indien men er niets van verwacht, is dit een toffe meevaller. We waren slechts met ons beiden om hier te dineren. Maar de gastvrouw en de man waren heel gastvrij. De eigenaar was een vroegere chef de cuisine. Hij prepareerde een uitstekend voorgerecht. We kregen een uitgebreide uitleg over het gerecht. Maar eerlijk, ik heb nog niet de helft begrepen hoe het geprepareerd werd. Bij de hoofdschotel zalmforel was een toevoegsel waarbij hij kastanje in verwerkt had. Als dessert: profiteroles en een koffie. Een aangepaste witte wijn, chardonnay, om alles te matchen.

Parcours van Finistère naar Morbihan - Plozevet - Carnac - Treffléan: 127 km, 

Chambres d'hôtes: Le Manoir de Menglieu

Dag 4: Naar het einde van de wereld - Pointe du Raz in Finistère.

Penn ar Bed.

Het was gisteravond nogal een drukte in het restaurant. Om zeker van een plaats te hebben vanavond, zijn we naar Penhors (lieu-dit) gereden om een tafel te reserveren in het restaurant 'Penn ar Bed'. Dit is een Bretoense benaming voor 'Finistère'. Het restaurant is aan zee gelegen met prachtig uitzicht over de wilde golven. Daarna gaan we inkopen doen in een Intermarche. We kopen niet veel: een baguette en kaas  en ook de wagen volgetankt met gazoil.

Aan zee te Penhors, vlakbij het restaurant.

Op het zandstrand kan men met zeilwagens de wind gebruiken.

Zeilwagens op het lange strand te Penhors.

Pointe du Raz.

We rijden naar het einde van de wereld: 'Pointe du Raz'. Dit is een wilde en majestueuze kaap, op het uiterste westen van Bretagne en ook van Frankrijk. Het is DE 'place to be', voor alle toeristen. De kaap is gevormd door de golven en rijst ruim 70 meter omhoog. Het is helder weer met een prachtige blauwe lucht. Men kan 'Ile de Sein' in de verte ontwaren. 

Pointe du Raz.

Pointe du Raz.

Pointe du Raz.

Vanop de parking (8 €), is het een flinke 800 meter wandelen tot aan de kaap of 'Pointe'. Men kan ook met een busje zich laten voeren voor 1 € (enkel). Maar we houden van de rustige wandeling, wel een beetje op en neer.

Pointe du Van.

In de nabijheid van de 'Pointe du Raz' is er ook het minder bekende en dus ook minder toeristen: 'Pointe du Van'.

Baie de Trepassés.

Tussen deze twee 'Pointes' is er een prachtig zandstrand: 'Baie des Trépassés'.

Baie des Trépassés

Baie des Trépassés

Het zandstrand van de 'Baie des Trépassés

Douarnenez.

Dit dorpje ligt iets meer naar het oosten van de 'Pointe du Van'. Vroeger was dit de grootste sardinehaven van Frankrijk. De visserij voldoet niet langer als middel van bestaan voor de hele bevolking van Douarnenez. Nu is er een populair zandstrand voor de bevolking en de jeugd, met surfmogelijkheden in 'Les sables Blancs'.

'Les sables Blancs' in Douarnenez.

Les sables Blancs in Douarnenez.

Port de plaisance van Douranenez.

Er heerst een grote activiteit van allerlei soorten nautische mogelijkheden. De jeugd en ook ouderen kunnen zich hier uitleven op gebied van zeilsport.

Parcours: Plozevet - Pointe du Raz - Pointe du Van - Douarnenez - Penhors - Plozevet. 113 km

Diner.

Om af te sluiten rijden we terug naar het restaurant te Penhors.

Dag 3: Van Pleven in de Côtes d' Armor naar Plozevet in Finistère

Van Ploven - Côtes d'Armor, naar Plozevet in de Finistère.

We verleggen vandaag de bestemming naar het 'einde van de wereld', het departement Finistère. Het weder is koeltjes bij de start om 09:20 uur. Vermits de afstand ongeveer 200 km is in de kortste versie, rijden we nog even naar het noorden van Bretagne. We rijden van Noord-Bretagne naar Zuid-Bretagne.

Penn Ar Bed, is de Bretoense benaming voor Finistère.

Tréguier.

Voor de middag, om 11:30 uur maken we een stop in Tréguier. Een populaire verblijfplaats voor georganiseerde busreizen. 

In Tréguier

Perros-Guirec.

Als men verder naar het noorden bolt, komen we in de populaire plaats: Perros-Guirec. Hier is het weeral zeer druk, en het is moeilijk om parkeerplaatsen te vinden. We vinden wel een terras om een koffie te drinken.

Het eenzame strand in St-Michel-en-Grève, nog steeds in Noord-Bretagne.

Tijdens de rit van noord naar zuid, doorheen Bretagne, maken we nog een stop aan het plaatsje St-Michel-en-Grève.

Plozévet

Op slechts een tweetal kilometers van de Atlantische Oceaan hebben we een verblijf gereserveerd. Het plaatsje noemt Plozévet. De juiste locatie is moeilijk te vinden op de Michelin kaart. Een voorbij joggende persoon wist ons de juiste locatie aan te geven. De logiesplaats noemt 'Le vent solaire'. Deze chambres d'hôte ligt in Lesneut, een lieu-dit van Plozevet. Een 4 km voorbij het dorp Plozevet, nabij Keristenvet, het gehucht Lesneut. (leventsolaire@orange.be)

Diner.

Onze logeerplaats biedt geen avonddiner aan. Door de eigenaar worden we geïnformeerd van een restaurant aan zee te Plovan: 'Penn ar Bed'. Dat is de Bretoense benaming voor Finistère. Het was niet ver rijden, een 5 km tot aan de zee. We hadden geen reservatie, maar gelukkig kregen we nog een tafeltje met zicht op zee. We bestellen een 'confit de canard' en een 'aile de raie', rogvleugel. Beiden werden snel opgediend en van uitstekende kwaliteit.

Aan het restaurant aan de zee gelegen.

Logies 

We logeren in de chambres d'hôtes:  Le vent solaire

Ingang tot de kamer in de chambres d'hôte van Le vent solaire te Plozevet-Finistère.

Le vent solaire te Plozevet-Finistère.

Parcours van dag 3, 322 km

Dag 2: St Cast aan de Côtes d'Armor.

St Cast en omgeving.

Na een rustige nacht in deze stille omgeving, was het ontbijt om 08:00 uur klaargezet. Na het petit déjeuner zijn we naar een Leclerc gereden, in het eerst dorpje in de omgeving: Plancoet. Hier onze tank vol gazoil gevuld en we kunnen verder.

La Rompardais, kamers te Pleven voor 2 nachten.

St Cast le Guildo.

Deze populaire badplaats zit overvol met toeristen. Niet eenvoudig om een parkeerplaatsje te vinden. St Cast heeft enkele enorm grote zandstranden. Het is zeer druk in St Cast le Guildo. Met een beetje geluk hebben we nog een parkeerplaats kunnen vinden.

Aan het zandstrand van St Cast.

Er wordt beweerd dat er in Bretagne een groot getijdeverschil bestaat. Hierdoor zouden de stranden er zeer uitgestrekt zijn.

Le Port de Saint Cast.

Ietsje verder voorbij het stadje, of dorpje, St Cast, is er de yacht haven.

Jacht haven van St Cast.

Aan de jacht haven van Saint Cast.

Cap Fréhel.

De spectaculaire landtong Cap Fréhel is een van de mooiste landschappen in Bretagne. De kalksteenkliffen rijzen verticaal op uit de zee en bereiken hoogten tot 70 meter. 

Cap Frehel met de 2 vuurtorens.

Op de klif staan twee vuurtorens. Bij het beklimmen ervan heeft men een schitterend uitzicht over de omgeving en over de zee.

Uitzicht over de zee, vanop de vuurtoren.

Cap Frehel.

Uitzicht over de zee vanop Cap Frehel.

Uitzicht over de zee vanop Cap Frehel.

Fort La Latte, een juweeltje van het erfgoed van Bretagne.

Niet ver van Cap Frehel bevindt zicht 'Fort la Latte'. Dit indrukwekkende fort kijkt uit over de zee. Men heeft er een subliem uitzicht over de zee op de Côte d' Emeraude. Het is het absolute hoogtepunt - letterlijk en figuurlijk - van het schiereiland van Fréhel. Beschermd tegen de zee door twee steile kliffen, diende het veertiende-eeuwse kasteel een aantal eeuwen geleden als verdigingsfort langs de kust. 

Fort la Latte, gebouwd in de 13de eeuw.

Het is het meest bezochte kasteel van Bretagne. Het staat op een onneembare plek, met een adembenemend panorama en het is een opmerkelijk gebouw. Het fort diende als decor voor verschillende films, zoals 'Vikings' uit 1957, met Tony Curtis en Kirk Douglas, en voor de slotscène van nog andere films.

Fort La Latte staat sinds 1925 op de monumentenlijst.

Het wordt sinds 1931 gerestaureerd en onderhouden. (7,80 € inkom). Het is een kustverdedigingsfort met een vrij uitzicht over het Engelse kanaal en de smaragdkust, niet erg toegankelijk. De Engelsen hebben het ooit belegerd maar nooit kunnen innemen.

Het is geclassificeerd als een historisch monument.

We zijn nog tot in Cancale gereden. Maar het zoeken naar een parkeerplaats was ons te veel gevraagd. Te druk en te veel toeristen. We zijn dan maar terug naar onze logeerplaats gereden. Van de ene rotonde naar de andere. Daarbovenop de zeer vele snelheid remmers, bulten of hoe moet men dat noemen. In de UK heeft men daar een mooie term voor: 'sleeping policemen'.

Diner. 

Als hoofdschotel: 'saucisse a l'ail des ours'. In onze terminologie: worst met iets dat de beren na hun winterslaap gaan zoeken. Om te weten wat het is: kom naar Bretagne en probeer het eens. Het schijnt goed te zijn voor de bloedsomloop en het vermijden van plakken in de aders. Anders gezegd, tegen de cholesterol.

L'ail des ours

Deze plant, 'l'ail des ours' is verwerkt in de worst (saucisse).

Vandaag 153 km gereden.